Lang was de weg

Met spijt vertrokken uit Coral Bay, maar ja, er is nog zoveel meer te zien. Dus vroeg weg om tijdig in Tom Price te kunnen zijn, zo'n 530 km door afwisselend landschap.(NB we rijden alletwee. No worries, darling)naar mate we dichter bij Tom Price kwamen, werd de aarde steeds roder. Er zijn hier ijzerertsmijnen, maar daarvoor kwamen we niet.Wel voor Karijini National Park. Je kunt dit park doorkruisen door een dagtocht te maken o.l.v. een gids. Dat leek ons wel wat, maar toen we ons wilden opgeven bij het tourist office bleek dat je dan min. met 4 personen moest zijn. Dat waren we dus niet. De volgende dag dan maar zelf op pad. Om zes uur op, zodat we niet op het heetst van de dag in het park zouden aankomen en de 100km naar het park afgelegd. Daar aangekomen, ontdekten we dat we misschien wel, misschien net niet voldoende benzine hadden om weer thuis te komen. Omdat de dichtstbijzijnde pomp 100 km verderop stond (dus daar waar we vandaan kwamen) wij weer terug naar Tom Price. Getankt en vervolgens weer 100 km terug naar park gereden. Daar kwamen we, jawel, op het heetst van de dag aan. In de bloedhete zon een wandeling van een uur gemaakt langs Dales grove: prachtig. Jammer genoeg konden we met de camper niet overal komen, kan alleen met een 4WD.
Op de terugweg even gestopt bij een uitzichtspunt: bleek een heuvel te zijn waarop stapeltjes stenen lagen met daarop de namen van overleden mensen. Een steen met Harry's naam erop ligt daar nu ook.
Weer terug op onze camping genoten van kangoeroe die om ons heen scharrelde, grote aantallen prachtige tropische vogels en later op de avond een schitterende sterrenhemel en de maan die 'verkeerd' om staat.
De volgende dag opnieuw vroeg op, want we wilden op 1 dag van Tom Price
naar eighty miles beach, een camping aan de kust op zo'n 370 km van Broome. In totaal een afstand van 635 km.
Onderweg een aantal roadtrains (vrachtwagen met drie aanhangwagens, totale lengte: 36,5 m.)tegengekomen. Overigens druk is het hier niet over een lengte van 400 km telden we 80 personenauto's, drie roadtrains, e1 vrachtwagen en 1 motor. Automobilisten zwaaien hier naar elkaar, bij ons zou je over de afstand Haren-Assen al een lam handje krijgen.
Wat we ook zagen: woestijnachtig vlak gebied,soms zo plat als en dubbeltje en zo ver als het oog reikt lage struiken, soms bomen, kms lang verbrand bos, veel droogstaande rivieren, en dan weer roze heuvels en bloedrode aarde. Hoewel we afwisselend reden bleek de afstand geen sinecure: hitte, niet veel te beleven onderweg, en kms lang almaar rechtdoor met geen bochtje in de weg, wordt op den duur wat slaapverwekkend. Gelukkig werd het geheel opgevrolijkt door bloemrijke uitspraken (Tineke) als "Mijn hersenpan staat scheef op mijn voeten" (vrij vertaald: ik weet in deze situatie niet of ik nu de linker baan of of de baan ertegenover moet nemen), Steek je kop tussen de schouders en gas geven, en "De bril glijdt me nog van de kop af", (= God, wat heb ik het heet) vertaling G.
Aldus opgevrolijkt en in het blije vooruitzicht van een koele duik in zee, arriveerden we bij de afslag naar eighty miles beach: een camping aan de kust te bereiken via een steenslagweg van 9 km. Probleem, want we mogen met onze camper maar tot mx 1 km over zo'n weg rijden. Toch maar proberen. Na anderhalve km gebonk, en gekraak en door elkaar geschud gaven we het op. Nog groter probleem: de enige camping in de wijde omtrek was die bij een roadhouse zo'n 100 km verderop: een vrij troosteloze bedoening rond een tankstation. Besloten die avond maar geen gebruik te maken van het sanitair ter plaatse. Waren toen wel erg blij met de voorzieningen in de camper. Maar nog nooit hebben we zoveel prachtige pauwen, w.o. een witte, bij elkaar gezien en in de 'wei' naast ons een koe en een kameel samen zien grazen.
Vandaag (27 okt.) dan na een rit van 350 km aangekomen in Broome: schitterende camping aan zee. Hier blijven we vijf dagen. Op de laatste dag maken we een vlucht met een watervliegtuig over de Horizontal Waterfalls.
Graag hadden we ook over de Kimberley's gevlogen, maar dat blijkt van hieruit niet kunnen. Er zit niets anders op: we moeten nog een keer naar Australie.